W tym roku przypada 80. rocznica zbrodni katyńskiej i 10. rocznica katastrofy smoleńskiej. Ze względu na epidemię koronawirusa w Ełku nie odbyły się tradycyjne uroczystości.

W piątek (10 kwietnia) prezydent Tomasz Andrukiewicz złożył kwiaty pod Pomnikiem Ofiar Katynia i Smoleńska, a także pod tablicą upamiętniającą śp. Aleksandra Marka Szczygło Ministra i Posła na Sejm, który w 2003 roku utworzył swoje biuro poselskie w Ełku.

10 rocznica katastrofy smoleńskiej

Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Lech Kaczyński nie żyje – ta tragiczna wiadomość obiegła świat 10 kwietnia 2010 roku. 10 lat temu w Smoleńsku rozbił się prezydencki samolot, na pokładzie którego znajdowało się 96 osób. Polska delegacja leciała na obchody rocznicy zbrodni katyńskiej. Samolot rozbił się około dwóch kilometrów od lotniska wojskowego w rosyjskim Smoleńsku.

Wśród ofiar byli m.in.: Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Lech Kaczyński wraz z małżonką Marią Kaczyńską, ostatni prezydent na uchodźstwie Ryszard Kaczorowski, wicemarszałek sejmu Jerzy Szmajdziński, szef BBN Aleksander Szczygło, szef IPN Janusz Kurtyka, NBP Sławomir Skrzypek, Władysław Stasiak, Paweł Wypych, szef sztabu gen. Franciszek Gągor, posłowie Przemysław Gosiewski, Zbigniew Wasserman, Grzegorz Dolniak, rzecznik praw obywatelskich Janusz Kochanowski, bp Tadeusz Płoski.

80 rocznica zbrodni katyńskiej

Dzień Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej obchodzony jest w rocznicę ogłoszenia przez Niemców w 1943 r. informacji o odkryciu w Rosji Sowieckiej masowych grobów pomordowanych oficerów Wojska Polskiego.

13 kwietnia 1943 roku ujawniona została informacja, że NKWD - Ludowy Komisariat Spraw Wewnętrznych ZSRR na mocy decyzji naczelnych władz Związku Sowieckiego z 5 marca 1940 roku dokonali ludobójstwa na polskich oficerach - jeńcach znajdujących się w radzieckiej niewoli.

Ta zbrodnia jest jedną z najbardziej bolesnych kart w naszej historii, o której nie można zapomnieć. Rozmiar tragedii, w której zginęli przedstawiciele polskich elit intelektualnych i kulturalnych, oficerowie Wojska Polskiego, policjanci, urzędnicy, funkcjonariusze Korpusu Ochrony Pogranicza i Straży Granicznej, przez wiele lat okryty był milczeniem.

Zginęli, bo nie dali się złamać. Mimo wielomiesięcznej pracy sowieckiego wywiadu tylko nikły procent uwięzionych zgodził się na współpracę. Większość mimo trudów uwięzienia i permanentnej inwigilacji prowadziła działalność konspiracyjną.

Przez wiele lat Polska żądała ujawnienia przez Rosję pełnej prawdy o zbrodni katyńskiej.