Wybuch I wojny światowej spowodował znikanie z obiegu monet kruszcowych. Władze oraz ludność zaczęli gromadzić monety aby zwiększyć zapasy kruszców i metali. Zaczęło brakować "drobnych".
Sytuacja ta spowodowała konieczność wydawania tzw. NOTGELDÓW - pieniędzy zastępczych. Były one wydawane w niskim nakładzie przez banki miejskie, władze samorządowe, wojsko a także przez większe zakłady przemysłowe, choć nie było to w pełni legalne, z konieczności jednak tolerowane przez państwo. Notgeldy na początku był zwykłym arkuszem papieru z urzędową pieczątką i nominałem. Później przybrały postać bogato ilustrowanych "widokówek". Uwierzytelniano je podpisami i pieczęcią. Podczas plebiscytu na Warmii i Mazurach w lipcu 1920 wykorzystywali je zarówno Polacy jak i Niemcy, umieszczając na nich agitacyjne hasła.
Ostateczny kres rozpowszechnianiu pieniądza lokalnego położyła reforma waluty niemieckiej w 1924 roku. Z czasem pieniądz zastępczy stał się numizmatem.
